All Blacks haka Kapa o pango

Jasne, wiadomo o co chodzi, prawda ? Tak też myślałem. Ale sam też nie miałem pojęcia co znaczą słowa zamieszczone w tytule, kiedy znajomy podesłał mi link do załączonego poniżej filmiku. No i zakochałem się.

Nie wiem, który to już w życiu raz, nie wiem na jak długo, nie wiem jak bardzo żona będzie o tę nową miłość zazdrosna. Póki co mówi, że zabroni mi w kółko ten klip oglądać. Gwoli ścisłości – „ciągle” to przesada, bo na okrągło wcale nie oglądam. A że od kilku dni przed snem sobie jeszcze emisję zapodam – cóż w tym złego ? Zapraszam…

Skąd to zauroczenie ? Najbliżej mi do jakiejś pradawnej tęsknoty za dzikością, za wydaniem z siebie niczym nie krępowanego wrzasku, który byłby jednocześnie przeciwwagą dla całej cywilizacyjnej ogłady, którą chłonę od bez mała pięćdziesięciu lat. Przez ten czas wiele jej nabyłem, a znacznie mniej miałem kontaktu z tym, co trochę mniej cywilizowane, a i tak gdzieś głęboko we mnie siedzi. Dreszcz, który przeszedł mi po plecach, kiedy pierwszy raz włączyłem ten klip nie pozostawia cienia wątpliwości. Jestem mężczyzną i kręci mnie aby stanąć twarzą w twarz z przeciwnikiem, poczuć siłę swoją i stojących ramię w ramię kamratów, zaciągnąć się powietrzem gęstym od testosteronu i dać się zalać falą adrenaliny, która w oszałamiającej dawce wydziela się do krwiobiegu. Podobne wspomnienia mam z młodości, z chwil poprzedzających np. pierwszy gwizdek sędziego rozpoczynający ważny mecz, kiedy nagromadzone napięcie nie może jeszcze zostać rozładowane samym działaniem. Wyobrażam też sobie (albo i nie), jak niezwykłym przeżyciem musiały być kiedyś chwile przed mającą się rozpocząć prawdziwą bitwą.

Czasy się zmieniły. To w sumie dobrze, że podobne odczucia można wywołać inaczej niż realną walką na śmierć i życie, w której giną ludzie, a ich rodziny umierają powoli przez kolejne lata. Szkoda też, że nie wszędzie takie zmiany nastąpiły i jest jeszcze wiele miejsc, w których się dalej nawzajem zabijamy. Chcę jednak powiedzieć o szczególnym aspekcie zmian, które przy szczytnym założeniu eliminowania wszelkiej agresji, w szczególności męskiej agresji, poszły za daleko. Mężczyźni mają w sobie to, co widać na klipie. Mają to, bo tak zostali stworzeni i takiej energii i agresywnych zachowań potrzebowały społeczności, w których przez setki tysięcy lat żyli. W miarę rozwoju naszej zachodniej cywilizacji, od lat następuje proces stopniowego potępiania i prób negowania istnienia, a także samej potrzeby istnienia takiej formy energii. Mężczyzn często postrzega się jako agresorów, stosujących przemoc, wywołujących spory i wojny. I tak rzeczywiście często bywa. Problem polega jednak nie na tym, aby męską energię wykorzenić i o niej zapomnieć, albo upchnąć ją pod przysłowiowy dywan. Tak się przede wszystkim zrobić nie da – efekty czynionych w tym kierunku prób są w moim odczuciu dla naszego gatunku zabójcze. Chodzi o to, aby zamiast negować, kierować męski żywioł w dobrą stronę. Jedną z takich dobrych stron dzisiejszych czasów jest bez wątpienia sport. Mam wrażenie, że tak pięknie wyeksponowanej dawki męskiej, dzikiej, groźnej i nie ujarzmionej, a jednocześnie bezpiecznej energii bardzo dawno nie widziałem.

Przy okazji pytanie do potencjalnych czytelniczek:

Teraz mogę już ostatecznie uchylić „rąbku tajemnicy” ;-). „All Blacks”, to popularna nazwa narodowej reprezentacji Nowej Zelandii w rugby. „Haka”, to tradycyjny taniec plemion Māori, rdzennych mieszkańców Nowej Zelandii, która zaadoptowała się do przybyłej tam w XVII wieku europejskiej cywilizacji, obecnie zachowując swoją reprezentację w najważniejszych obszarach funkcjonowania tego kraju. Haka pierwotnie tańczona była w momentach opuszczania siedzib przed mężczyzn, a także tuż przed rozpoczęciem walki z nieprzyjacielem podczas prowadzonych mniejszych lub większych potyczek. Ten plemienny motyw przyjęła jako swój rytuał reprezentacja All Blacks, która „tańczy” hakę przed swoimi występami już od początków XX wieku. „Kapa o Pango”, to nowa odmiana haki, napisana specjalnie dla All Blacks, pierwszy raz zaprezentowana w 2005 roku , w meczu przeciwko RPA.

A na deser, jeszcze jedna migawka, na której w zgrabnym montażu widać, że All Blacks potrafią nie tylko tańczyć hakę, ale także szybko biegać i baaardzo pomysłowo zagrywać. Męskiej i wszelakiej innej energii raczej im nie brakuje…